کد مطلب:180108 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:291
مسموم شدن امام سجاد
مقام امام سجاد (ع) و توجه معنوی مردم حجاز به آن بزرگوار موجب شد كه هشام بن عبدالملك در عصر حكومت ولید بن عبدالملك نقشه ی قتل آن حضرت را بریزد.
او توسط افراد مرموزی، آن حضرت را مسموم كرد، و آن بزرگوار بستری گردید و معالجات سودی نبخشید، و به شهادت رسید. [1] .
و بعضی نقل می كنند: آن حضرت بر اثر زهری كه ولید بن عبدالملك (ششمین خلیفه ی اموی) به آن حضرت خورانید، مسموم شده و به شهادت رسید (و این قول از نظر تطبیق تاریخی، صحیح تر به نظر می رسد).
و ممكن است كه آن حضرت با دسیسه ی هشام بن عبدالملك، به دستور برادرش ولید بن عبدالملك، مسموم شده باشد، و هر دو در این امر شریك باشند.
و از دعوات راوندی نقل شده كه آن حضرت در بستر شهادت مكرر می گفت:
اللهم ارحمنی فانك كریم، اللهم ارحمنی فانك رحیم.
:«خدایا به من رحم كن كه تو بزرگوار هستی، خدایا به من رحم كن كه تو مهربان هستی». [2] .
امام باقر (ع) فرمود: هنگامی كه وفات پدرم فرا رسید، مرا به سینه ی خود چسبانید و فرمود: پسر جانم:
ایاك وظلم من لا یجد علیك ناصرا الا الله.
:«بپرهیز از ستم كردن بر كسی كه یاوری برای انتقام تو جز خدا ندارد». [3] .
[ صفحه 75]
حضرت ابوالحسن (ع) فرمود: هنگامی كه وفات امام سجاد (ع) نزدیك شد، سه بار بیهوش شد و سپس دیده باز كرد و سوره ی اذا وقعت الواقعه و انا فتحنا را قرائت كرد و فرمود:
الحمد لله الذی صدقنا وعده و اورثنا الارض نتبوء من الجنة حیث نشاء فنعم اجر العاملین.
:«سپاس خداوند را كه وعده ی خود را با ما وفا كرد و زمین را میراث ما قرار داد و در بهشت هر جا كه بخواهیم اقامت می نمائیم، چه نیك است پاداش اهل عمل». (زمر- 4)
سپس هماندم از دنیا رفت. [4] .
او توسط افراد مرموزی، آن حضرت را مسموم كرد، و آن بزرگوار بستری گردید و معالجات سودی نبخشید، و به شهادت رسید. [1] .
و بعضی نقل می كنند: آن حضرت بر اثر زهری كه ولید بن عبدالملك (ششمین خلیفه ی اموی) به آن حضرت خورانید، مسموم شده و به شهادت رسید (و این قول از نظر تطبیق تاریخی، صحیح تر به نظر می رسد).
و ممكن است كه آن حضرت با دسیسه ی هشام بن عبدالملك، به دستور برادرش ولید بن عبدالملك، مسموم شده باشد، و هر دو در این امر شریك باشند.
و از دعوات راوندی نقل شده كه آن حضرت در بستر شهادت مكرر می گفت:
اللهم ارحمنی فانك كریم، اللهم ارحمنی فانك رحیم.
:«خدایا به من رحم كن كه تو بزرگوار هستی، خدایا به من رحم كن كه تو مهربان هستی». [2] .
امام باقر (ع) فرمود: هنگامی كه وفات پدرم فرا رسید، مرا به سینه ی خود چسبانید و فرمود: پسر جانم:
ایاك وظلم من لا یجد علیك ناصرا الا الله.
:«بپرهیز از ستم كردن بر كسی كه یاوری برای انتقام تو جز خدا ندارد». [3] .
[ صفحه 75]
حضرت ابوالحسن (ع) فرمود: هنگامی كه وفات امام سجاد (ع) نزدیك شد، سه بار بیهوش شد و سپس دیده باز كرد و سوره ی اذا وقعت الواقعه و انا فتحنا را قرائت كرد و فرمود:
الحمد لله الذی صدقنا وعده و اورثنا الارض نتبوء من الجنة حیث نشاء فنعم اجر العاملین.
:«سپاس خداوند را كه وعده ی خود را با ما وفا كرد و زمین را میراث ما قرار داد و در بهشت هر جا كه بخواهیم اقامت می نمائیم، چه نیك است پاداش اهل عمل». (زمر- 4)
سپس هماندم از دنیا رفت. [4] .
[1] اين مطلب از مصباح كفعمي ذكر شده است (منتخب التواريخ ص 350).
[2] اقتباس از منتهي الآمال ج 2 ص 27 و 28.
[3] انوار البهيه ص 128- اصول كافي ج 2 ص 331.
[4] اصول كافي ج 1 ص 448- بحار ج 46 ص 147.